نام کامل : "Enrique Miguel Iglesias Preysler" (انریکو میگوئل ایگلسیاس پریسلر)

انریکو کوچکترین پسر خولیو ایگلسیاس ، معروف ترین خواننده ی اسپانیایی است که البته پدرش اذعان داشته که دوست داشته پسرش هر کار دیگری را پیش می گرفته تا خوانندگی اگر چه انریکو پسر خولیوی معروف بود اما از همان آغاز رابطه چندان صمیمانه ای با پدرش نداشته زیرا او بیشتر وقتش را در خارج از منزل بوده و همچنین انریکو از اینکه مادرش تنها زن زندگی پدرش نیست ناراحت بود و این شیوه را نمی پسندیده .


انریکو در 8 می سال 1975 در مادرید اسپانیا به دنیا آمد مادرش که روزنامه نگاری به نام "Isabel Preysler Arstria" بوده که 8 سال پس از تولد انریکو از پدرش جدا شده انریکو در یکی از مصاحبه هایش گفت: وقتی بچه بودم کار را برای مدتی کنار گذاشتم کاری که پدرم هرگز انجام نداد این بود که از من حمایت نکرد.او همچنین یک خواهر و یک برادر به نام های ""Julia Jose و" "Chabeli دارد به اضافه دو برادر ناتنی دوقلو و دو خواهر ناتنی دوقلو.


پس از اون انریکو با پدرش به میامی میان به خاطر عملیات تروریستی که در زادگاهش در اون زمان به وقوع پیوسته بود.او موسیقی را از 13 سالگی شروع کرد و در سال 1991 قدم به دنیای موسیقی گذاشت که تاکنون بیش از 30 میلیون از نسخه های آلبوم هایش به فروش رفته و جالب این است که تنها 7 آلبوم بیرون داده.

انریکوبه 4 زبان انگلیسی و اسپانیایی و ایتالیایی و پرتغالی تا حالا خوانده است که ترانه های اسپانیایی و انگلیسی او بیشتر مورد استقبال بوده، آلبوم "coasas del amor" را در 3 سال به تنهایی ضبط کرده و بدون اینکه خانواده اش بفهمند به بازار داده انریکو می گوید من هیچ وقت نمی خواستم اینو به خانواده ام بگم چون مورد تمسخر واقع می شد من برای اون خیلی احترام می گذاشتم و واقعا خواستارش بودم مثل زمانی که مثلا شما دارید شام می خورید و به پدرتان می گویید من می خواهم خلبان شوم و او هم در جواب می گوید حرف اضافی نزن و شامتو بخور من هیچ وقت نمی خواستم اینو بشنوم.


خواندگانی چون لایوئل ریچی در زمان جوانی روی او تاثیر گذاشته بودند .پس از آن آلبوم vivir" "را به بازار عرضه کرد که برنده ی جایزه ی گرمی شد او حتی موفقیت های دیگری را نیز تا سال 99 به چنگ آورد و ترانه های ""Bailamos او به صدر صد آهنگ برتر در سپتامبر در انگلستان رسید.


انریکو تا کنون 116 جایزه پلاتینیوم رکورد و 227 جایزه Gold (بهترین دستاوردهای هنری) را گرفته.می توان گفت انریکو می خواهد رکورد پدرش را بزند پدرش 250 میلیون نسخه از آلبوم هایش را فروخته که انریکو در صدد است این رکورد را بزند.

انریکو هچنین در فیلم ""Once Upon A Time In Mexico (روزی روزگاری در مکزیک) به کارگردانی رابردت رودیگوئز همراه بازیگرانی مانند آنتونیو باندراس و جانی دپ شرکت کرده.


انریکو اصلا ساعت به دستش نمی بنده اما مشخص نیست که چرا در یک تبلیغ ساعت شرکت کرده و اونو به مشتش بسته همچنین انریکو آدم ولخرجی نیست و عادت به ولخرجی نداره و همیشه پول کمی در جیبش می گذاره اما معلوم نیست که وقتی با آنا بیرون میره چقدر پول همرا خودش می بره!؟!انریکو به کلاه آبی علاقه منده و بین کارتونها هم از باگز بانی و پینوکیو خوشش میاد همچنین بهترین هدیه کریسمسو سپری کردن اوقات با دوستانش می دونه و همه جور مجله ای هم می خونه.


نریکو ایگلسیس خواننده محبوب اسپانیا یی (من و همه ) با آنا کورنیکو فا تنیسور روسی ازدواج کرد . این زوج در ماه گذشته طی مراسمی مخفیانه در پورتو والارتا مکزیکو با یکدیگر ازدواج کردند . هیچ کس از این ازدواج اطلاع نداشت تا این که آنا خانومش در یک مسابقه تنیس خیریه بدون مقدمه رو به تماشاگران کرد و به آنها اعلام کرد که یک ماهی است که با انریکو ازدواج کرده است. او در حالی که می خندید گفت : می دانم همه شما شوکه شدید . ولی این تصمیم من و انریکو بود . می خواستیم یک ماه بدون درد سر در کنار هم باشیم و ماه عسل خود را با آرامش برگزار کنیم . باید بگویم انریکو همسر بی نظیری است و خوشحالم که با او ازدواج کرده ام .

آنا کورنیکوفا تنیسور مشهور روسی در سپتامبر 2002 به خاطر کمردرد از دنیای حرفه ای تنیس خداحافظی کردو اکنون بیشتر در مسابقات خیریه شرکت می کند . او در یکی از همین مسابقات با انریکو آشنا شد که این آشنایی پس از مدت کوتاهی منجر به ازدواج شد

کریستوفر جان دیویسون ملقب به کریس دی برگ در ١۵ اکتبر سال ١٩۴٨ در آرژانتین متولد شد. پدرش 'چارلز دیویسون' دیپلمات انگلیسی و مادرش 'ماوی امیلی دی برگ' منشی ایرلندی بود. کودکی کریس دی برگ به خاطر شغل دیپلماتیک پدر به مسافرت و کسب تجربه در این راه گذشت و به این خاطر در کشورهای مختلفی مثل مالت، نیجریه و زئیر بزرگ شد. هنگامی که ١٢ ساله بود خانواده اش به ‘Emerald Isle’ در ایرلند رفتند، جایی که هنوز هم کریس دی برگ با همسرش دایان و سه فرزندش رزانا، هوبی و مایکل زندگی می کند.

در سال ١٩۶٠ پدرش یک قلعه قدیمی به نام بارگی کاسل خرید که در قرن ١٢ ساخته شده بود. بعد از اینکه قلعه دوباره توسط خانواده دیویسون بازسازی شد، آنها آنجا را به یک هتل خانوادگی برای تعطیلات تبدیل کردند. کریس اولین کنسرتهایش را در این قلعه اجرا می کرد و بعد از ظهر ها برای میهمانان گیتار می نواخت. کریس نواختن گیتار را با روش سعی و خطا، یعنی بدون هیچ نت از پیش نوشته شده ای یاد گرفت.

کریس زبان انگلیسی و فرانسه را در کالج معروف ترینیتی در شهر دوبلین آموخت. هنگامی که وی مشغول تحصیل در کالج ترینیتی بود شروع به نوشتن آهنگهای پاپ کرد. در سال ١٩٧١ کریس برای پیدا کردن یک شغل در موسیقی به لندن سفر کرد. در یک رستوران و آرایشگاه به عنوان خواننده شروع به کار کرد و از طرف یکی از دوستانش که به تازگی رستورانی به نام ‘Captain Americas’ در دوبلین تاسیس کرده بود پیشنهاد کار دریافت کرد و برای میهمانانی که مشغول صرف غذا بودند موسیقی می نواخت.
در سال ١٩٧۴ کریس با کمپانی M&A قراداد امضاء کرد و گروه سوپر ترمپ را در تور جدیدترین آلبومشان به نام ‘Crime of the Century’ همراهی کرد. در این زمان بود که نامش را به کریس دی برگ تغییر داد و در سال ١٩٧۵ آماده انتشار اولین آلبومش به نام ‘...Far Beyond These Castle Walls’ شد.
اولین موفقیت بین المللی کریس در سال ١٩٧۵ با آهنگ ‘Turning Round’ که بعدها به اسم ‘Flying’ تغییر نام داد رقم خورد. این آهنگ برای ١٧ هفته در صدر جدول بهترین ها در برزیل قرار گرفت و بیش از نیم میلیون نسخه از آن به فروش رفت. آلبوم بعدی کریس دی برگ به نام ‘Spanish Train & Other Stories’ آهنگی به نام ‘A Spaceman Came Travelling’ داشت که در انگلستان جزو بهترین آهنگ های کریسمس شناخته شد. ولی موفقیت واقعی این آلبوم آهنگی به نام ‘Patricia The Stripper’ است که هنوز هم درخواست اجرای آن از طرف تماشاچیان در کنسرت های کنونی کریس وجود دارد.
در سال ١٩٨۴ کریس هشتمین آلبومش را به نام ‘Man On The Line’ منتشر کرد. این آلبوم شامل یکی از معروفترین آهنگ های کریس به نام ‘High On Emotion’ است که در آن زمان در ده کشور اروپایی به عنوان بهترین آهنگ شناخته شد.


در سال ١٩٨۶ آلبوم ‘Into The Light’ را که آهنگی به نام ‘The Lady In Red’ داشت منتشر کرد. این آهنگ در سراسر دنیا باعث شهرت کریس شد و در انگلستان و ٢۴ کشور دیگر به عنوان بهترین آهنگ شناخته شد ولی در آمریکا رتبه دوم را کسب کرد. آلبوم ‘Into The light’ در آفریقای جنوبی ،نروژ ،سویس و انگلستان جایزه پلاتینیوم دریافت کرد. در آمریکا، زلاندنو، دانمارک و بلژیک هم جایزه طلایی گرفت. این آلبوم شامل آهنگ ‘Say Goodbye To It All’ است که ادامه ترانه ‘Borderline’ از آلبوم ‘The Getaway’ سال ١٩٨٢ است.

آلبوم بعدی کریس دی برگ به نام ‘Flying Colours’ در سال ١٩٨٨ منتشر شد. این آلبوم همچنین پر فروش ترین آلبوم کریس دی برگ تا به حال بوده است. در طول ۲۸ سال فعالیت، کریس دی برگ بیش از ۲۰۰ جایزه طلایی و پلاتینیوم دریافت کرده است. حتی برخی از سیاستمداران و افراد مشهور از طرفداران موسیقی کریس دی برگ میباشند. کریس دی برگ در سراسر دنیا از اروپا (آلمان، انگلستان، ایرلند،...) و آسیا (ایران، ژاپن، لبنان،...) تا آمریکای شمالی (کانادا) و آمریکای جنوبی (آرژانتین، برزیل،...) محبو بیت دارد.

کریس دی برگ تورها و کنسرتهای زیادی در سراسر دنیا از جمله در آلمان، انگلستان، ایرلند، ژاپن، لبنان، کانادا، آفریقای جنوبی، اروپای شرقی، اروپای مرکزی و خاور دور اجرا کرده است که بسیاری از آنها سریعا" به فروش رفته است.
کریس دی برگ در ١۶ سپتامبر سال ٢٠٠٢ آلبوم جدید خود به نام ‘Timing Is Everything’ را منتشر کرد که شامل ١١ آهنگ جدید بود. کریس دی برگ در این آلبوم بیشتر به دنبال یک آلبوم تفریحی و شاد بوده است ولی هنوز چند آهنگ از جمله ‘There’s Room In This Heart Tonight’ آهنگهای عمیقی از نظر موسیقی و شعر میباشند. بزرگترین موفقیت این آلبوم آهنگ ‘Lebanese Night’ میباشد که در کشورهایی مثل لبنان و سایر کشورها آهنگ شماره یک آهنگهای عربی و انگلیسی شد

معصومه دده بالا با نام هنری هایده، (۲۱ فروردین ۱۳۲۱ - ۳۰ دی ۱۳۶۸) خواننده ایرانی با صدای کنترآلتو است که بیست و یک سال در زمینه موسیقی دستگاهی و موسیقی پاپ ایرانی فعالیت داشت.

فعالیت حرفهای
هایده در تهران متولد شد. نام اصلی او معصومه دده بالا بود.
خواهر کوچکتر او، مهستی نیز از خوانندگان معروف ایرانی است که حدود سه سال پیش از هایده خوانندگی را آغاز کرد.
هایده در ۱۳۴۷، فعالیت حرفهای خود را با خواندن ترانه «آزاده» اثر استادش علی تجویدی که بر روی آخرین سروده رهی معیری ساخته شده بود آغاز کرد. اجرای ترانه «آزاده» با ارکستر بزرگ گلها در رادیو تهران آغاز کار هایده بود. وی پس از اجرای چندین اثر دیگر از تجویدی و دیگر آهنگسازان در برنامه گلها، از نخستین سالهای دهه ۱۳۵۰ به خواندن ترانههای پاپ علاقهمند شد که بیشتر از ساختههای فریدون خشنود، جهانبخش پازوکی، محمد حیدری و انوشیروان روحانی بودند.
هایده در شهریور ۱۳۵۷ چندین ماه پیش از پیروزی انقلاب ایران را به مقصد بریتانیا ترک کرد. او تا پایان عمر از این رویداد به عنوان تلخترین خاطره زندگی خود یاد میکرد.† .
هایده از ۱۳۶۱ در لس آنجلس به فعالیت ادامه داد.

آلبومها
در دهههای ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ آثار هایده در ایران به صورت صفحه گرامافون و نوار کاست منتشر شد. بیشتر این آثار و همچنین کارهایی که هایده در دهه ۱۹۸۰ در آمریکا خواند، در دهه ۱۹۹۰ و همچنین ۲۰۰۰ از نو روی سی.دی منتشر شدند. قرار دادن ترانهها در سی.دیها اغلب از نظم ویژهای پیروی نمیکند.
دو آلبوم پایانی هایده «ای زندگی سلام» و «سوگند» رسما به شکل آلبوم روی نوار و سی.دی منتشر شدهاند.
نام سی.دیهای منتشر شدهٔ دیگر از هایده که بیشتر نام یکی از ترانههای سی.دی را بر خود دارند عبارتند از:
«روزای روشن»، «خراباتی»، «پادشه خوبان»، «خداحافظ»، «شب عشق»، «فریاد»، «گلواژه»، «آزاده»، «بزن تار»، «رفتم»، «شانههایت را برای گریه»، «آشنایی»، «بلبلی که خاموش شد»، «ناشنیدهها»، «اومدنت محاله»، «دشتستانی» و «بزم نوروز ۱۳۶۴».
سه سی.دی نیز از ترانههای هایده همراه با معین، ویگن و مهستی به نامهای «گلهای غربت»، «همخونه» و «اوج صدا» منتشر شدهاست.

کنسرت ها
هایده به جز برنامههای معمول خود در کشورهای گوناگون، در دانشگاه یوسیالای در کالیفرنیا، و در تالارهایی با شهرت جهانی مانند رویال آلبرت هال (به رهبری فرنوش بهزاد) در لندن و موزیک هاله (هامبورگ) کنسرتهایی اجرا کرد.
بیشتر ترانههای هایده در سالهای پیش از انقلاب در تلویزیون ملی ایران و پس از انقلاب در تلویزیون جامجم در لس آنجلس و بخشی دیگر نیز در تلویزیون ایرانیان و تلویزیون جنبش ملی ایران در جنوب کالیفرنیا به صورت نماهنگ (موزیک-ویدئو) در آمد.


مرگ
هایده در روز ۲۰ ژانویه ۱۹۹۰ برابر با ۳۰ دی ماه 1369 فردای اجرای کنسرت در باشگاه کازابلانکا در حومه سان فرانسیسکو، بر اثر سکته قلبی درگذشت.
هایده در گورستان وست وود در لوس آنجلس با حضور هزاران نفر از ایرانیان مقیم آمریکا به خاک سپرده شد. هما سرشار (روزنامهنگار)، ویگن (خواننده) و حسن شهباز (مترجم و سردبیر فصلنامه رهاورد) از جمله سخنرانان در مراسم بودند.
ویدئوی مراسم به فاصله کوتاهی، مخفیانه در ایران پخش شد.

مستند
پژمان اکبرزاده فیلم مستندی درباره فعالیتهای هنری و آثار هایده ساخته که در ژانویه ۲۰۰۹ برای نخستین بار در آمستردام اکران شد.
این مستند یکصد دقیقهای با عنوان «سخن از هایده» دربرگیرنده بررسی فعالیتهای هایده، گزیدهای از اجراهای او در سبکهای گوناگون و گفتگو با دوستان و همکاران نزدیک اوست. مستند در جشنواره فیلم نور در لوس آنجلس نامزد دریافت جایزه بهترین مستند شد اما به گزارش تلویزیون فارسی بیبیسی، «برخی از بستگان و دوستداران هایده به دلیل بازگویی بی پرده برخی مسایل به آن اعتراض کردند»؛ از سویی در تهران، مستندساز از سوی خبرگزاری فارس به دلیل ساخت فیلم درباره «خواننده معلوم الحال طاغوتی» مورد انتقاد قرار گرفت.
مستند «سخن از هایده» بیستم ژانویه ۲۰۱۰ در بیستمین سالگرد درگذشت هایده، توسط شبکه ایرانیان هلند منتشر شد و نسخه کوتاه شدهٔ آن نیز از شبکه فارسی تلویزیون صدای آمریکا پخش شد. در ژوئن ۲۰۱۰، کمی پیش از نمایش فیلم در جشنواره ایرانیان سیاتل، «روز آنلاین» در نقدی، مستند را «تلنگری برای یادآوری فضای شوم دهه شصت» خواند.

زندگی
مهستی در ۲۵ آبان ۱۳۲۵ در تهران زاده شد. از خوانندگان موسیقی اصیل و همچنین پاپ ایرانی است.پرویز یاحقی استعداد خوانندگی او را در نوجوانی کشف کرد. خواهر او نیز یکی از بزرگترین خوانندگان موسیقی پاپ ایران یعنی هایده است. هایده از مهستی بزرگتر بود، اما مهستی زودتر از خواهر خود پا در وادی هنر گذاشت. وی نام خود را از مهستی گنجوی شاعر ایرانی وام گرفته بود.

در سال ۲۰۰۵ میلادی، آکادمی جهانی هنر، ادبیات و رسانه از وی برای بیش از ۴۰ سال فعالیت در زمینه موسیقی سنتی و پاپ ایرانی تقدیر به عمل آورد.

وی در روز دوشنبه چهارم تیرماه سال ۱۳۸۶ خورشیدی، در ساعات اولیه روز (۷:۵۲بامداد) و به علت بیماری سرطان روده بزرگ در کالیفرنیا درگذشت. از وی بیش از ۳۵ آلبوم برجای ماندهاست.

دوره خوانندگی

مهستی در ایران پیش از انقلابشروع کار مهستی در سن ۱۷ سالگی برنامهٔ گلها برنامه شماره ۴۲۰ و با خواندن ترانهای به نام آن که دلم را برده خدایا ساختهٔ بیژن ترقی در سبک موسیقی کلاسیک ایرانی بودهاست. اما پس از طی زمان و همراه با گرایش عمومی برای موسیقی پاپ بخصوص در دوران پس از انقلاب اسلامی ایران آهنگهایی نیز درین سبک اجرا نمود.

در ابتدا خانواده وی نسبت به آواز خوانی او اظهار بی میلی میکردند چراکه در آن دوران خوانندگی برای یک زن مناسب تلقی نمیگردید.

زندگی خصوصی

روابط خانوادگی:
مهستی دوبار ازدواج کرد، ولی هر دوی ازدواجها منتهی به طلاق شدهاست. از ازدواج اول با کورس ناظمیان صاحب دختری به نام سحر است. ازدواج دوم ایشان هم با بهرام سنندجی صاحب کارخانهٔ کفش بوده است. مهستی از تنها دختر خود دو نوه به نامهای ناتاشا و ناتالی دارد.

دوران بیماری
مهستی تا حدود چهار سال بیماری خود را از اطلاع عامه مردم پنهان نگاه داشته بود. اما تحت شیمی درمانی خفیف قرار گرفته بود. پزشکان به او هشدار داده بودند که در صورت مداوا با دز بالاتر که مورد نیاز، شرایط وی میباشد، امکان ایجاد مشکل در صدای او وجود خواهد داشت. با این وجود در نوروز ۱۳۸۶ که قرار بود کنسرتی در دبی انجام دهد. به علت ظهور مجدد علایم بیماری، در بیمارستانی در آن شهر بستری شد و فوراً به لس آنجلس بازگشت و در برنامه تلویزیونی در مصاحبه با نادره سالار پور، دختر برادر خود، به همراه با پزشک خانوادگی، حضور پیدا کردند و اعلام کردند که به بیماری سرطان مبتلاست و باید پرتو درمانی شود. بدین منظور پس از انجام مداوا به همراه دخترش به شمال کالیفرنیا رفت.

درگذشت
بعد از چهار سال بیماری سرطان روده بزرگ در سنتا روزا ی کالیفرنیا ی شمالی در ساعت ۷:۵۲ صبح مورخ ۴/تیر/۱۳۸۶ خورشیدی درگذشت.

مراسم خاکسپاری و جنجال تغییر دین

تصویری از کاروان عزاداران در حال انتقال تابوت مهستی به گورستان وست وود در شهر لس آنجلس.پیکر وی پس از انتقال از شمال کالیفرنیا، در ساعت ۱۲:۳۰ روز جمعه ۸ تیر در گورستان وست وود مورچری در لس آنجلس با رعایت آداب اسلامی، در کنار مزار خواهر خود هایده و مادرشان، به خاک سپرده شد و هزاران نفر و از جمله هنرمندان برجسته ایرانی مقیم خارج از کشور و جمشید دلشاد نخستین شهردار ایرانی در ایالت کالیفرنیا در مراسم خاکسپاری وی شرکت کردند.

برگزاری مراسم به شیوه اسلامی موجب بروز اعتراض هایی شد. شماری اظهار داشتند مهستی پیش از مرگ به مسیحیت گرویده بود. عکس هایی از او در حین انجام آیین های مسیحی در اینترنت منتشر شده است. پرویز صیاد در برنامه ای مفصل در شبکه تلویزیونی پارس به مسیحی شدن مهستی اشاره کرد و با مسیحیان ایرانی که پشت درب های بسته گورستان وست وود تجمع کرده بوده مصاحبه کرد.

نادره سالارپور در مصاحبه با رادیو زمانه از بی اطلاعی خانواده مهستی از تغییر دین این خواننده گفت.


لازم به ذکره که بگم مهستی مسلمان بود و مسلمان از دنیا رفته ومسیحی شدن او شایعه ای بیش نیست . او برای امام علی ترانه ها آهنگهای بسیار زیادی خونده و حتی دخترش مسلمان بودن او را تذکر داده و از اینکه او را مسیحی خطاب کنند به شدت عصبانی می شود .
آلبومشناسی
با گروه کثیری از ترانهسازان ایرانی در سبکهای گوناگون، از پرویز یاحقی و علی تجویدی و اسدالله ملک گرفته تا انوشیروان روحانی، صادق نجوکی، محمد حیدری و منوچهر چشمآذرو با ترانه سرایانی چون بیژن ترقی، تورج تگهبان، لیلا کسری(هدیه),هما میرافشار,همایون هشیارنژاد و ژاکلین همکاری داشت. بیشتر کارهای او در حدود ۶۰ اثر ازجهانبخش پازوکی است.

در اواخر و آلبوم آخر (از خدا خواسته) نیز شادمهر عقیلی عهدهدار موسیقی و تنظیم کار با ترانههایی سروده مریم حیدرزاده بودهاست.